Een tijdje geleden kwam ik erachter dat ik eigenlijk helemaal niks van deze wereld snap en dat ik behoorlijk anders ben dan de "gemiddelde" mens. En nog niet zo lang geleden heb ik besloten om mijn eigen manier de wereld in te stappen en te gaan ontdekken hoe het hier eigenlijk allemaal werkt. Vanuit plezier en nieuwsgierigheid naar het onbekende. In plaats van aanpassen aan de wereld, wat ik jaren niet heel succesvol heb geprobeerd.
Ik ben moeder van twee uitzonderlijk hoogbegaafde jongens (6 en 8 jaar) en van een prachtig mooi mannetje boven in de hemel. Mijn gezin is dynamisch, intensief, nooit saai en we zijn altijd zoekende naar onze plek in de wereld en op welke manier we de wereld willen instappen om onszelf niet te verliezen. Het heeft me jaren geduurd voordat ik me erbij neerlegde dat onze kinderen anders waren en simpelweg geen enkel boekje volgde. Om te beseffen dat mijn kinderen niet dysfunctioneel, maar simpelweg anders waren. Na jarenlange ervaring weet ik hoe ik de liefdevolle verbinding met mijn kind kan krijgen als voor hem de wereld even te veel wordt. Intense emoties, afwezigheid, het er simpelweg niet willen zijn en het letterlijk vechten voor een plek op deze wereld. Vechten om gezien, gehoord en begrepen te worden, omdat je het gewoon zelf nog niet snapt, niet weet hoe je het naar buiten moet brengen en hierdoor de wereld je niet lijkt te begrijpen. Ik durf hierdoor hardop uit te spreken dat ik het ondertussen snap hoe deze processen werken, wat er gehoord mag worden en hoe dit op een goede manier gevoed mag worden.
Ooit begon ik mijn praktijk als voedingsdeskundige, bezig zijn met puur en alleen afvallen, naar een gezond gewicht groeien. Na vele jaren is dit alles uitgebreid naar een begeleiding op het gebied van voeding in de breedste zin van het woord, van eten tot aan emotionele en intellectuele voeding. Wat voedt jou als persoon, zodat jij gevoed en met een stevige basis de wereld in kan stappen?
De weg in mijn leven heeft mij gebracht naar een specialisatie richting hoogbegaafde kinderen. Niet op de laatste plaats omdat ik zelf al meer dan 8 jaar bezig ben met het OP“voeden” van mijn eigen hoogbegaafde kinderen. De term hoogbegaafdheid gebruik ik niet als hokje, en zeker niet als paradepaardje. Ik gebruik deze term omdat het een kenmerk is wat zo veel meer omvattend is dan ,wat ik noem, een “snel hoofd”. Kinderen met een snel hoofd ervaren veel aspecten van het leven op een andere en vaak intensere manier. Dit gaat over prikkels, gevoelens, gedachten, energieën, informatieverweking….. de wereld in het totaal.
Met voeding bij mezelf ben ik al jaren op veel verschillende manieren bezig. Voeding van mijn hoofd heeft jarenlang de boventoon gevoerd. Het voeden van mijn lijf is een ware zoektocht van jaren geweest,waarin ik eerst heel selectief at (tot mijn 20ste!) en daarna heel ongezond tijdens mijn studententijd. Het voeden van mijn hart is door opgebouwde patronen een reis geweest waarin ik na jaren de opening weer heb gevonden om de voeding daadwerkelijk toe te laten. Het voeden van mijn ziel is begonnen met het starten van deze praktijk en mezelf de ruimte geven om mijn hart te volgen. En nu werk ik aan balans. Balans in mijn eigen voeding en dat van mijn gezin. En ik reis graag een stukje met jullie mee om ook balans in jullie gezin te krijgen.
Liefdevolle groet, Kristel